کارکنان در بیمارستان با بسیاری از مخاطرات بهداشتی غیرعفونی ( مخاطرات شیمیایی بیمارستان ) سر و کار دارند ، این مخاطرات شامل مخاطرات شیمیایی ، فیزیکی ، موتاژن ها و تراتوژن ها، مخاطرات پوستی و استرس می باشند . ذیلاً این مخاطرات از نقطه نظر موقعیتشان در بیمارستان ، اثرات بهداشتی ، توصیه ها و استانداردهای موجود برای کار ایمن در مقابل آنها، پایش و کنترل محیطی توصیه شده، روش های کنترل مواجهه و مراقبت های بهداشتی توصیه شده شرح داده شده است.
مخاطرات شیمیایی بیمارستان
مواد شیمیایی می توانند اثرات مزمن یا حاد بر سلامتی شاغلین داشته باشند. چگونگی این اثرات به موارد زیر بستگی دارد:
- شدت مواجهه (تراکم و مدت زمان مواجهه)
- مسیر مواجهه و خصوصیات شیمیایی و فیزیکی مواد
خصوصیات هشداردهنده
بعضی از مواد شیمیایی خصوصیاتی دارند که به دلیل آن خصوصیات می توانند توسط کارکنان درک شوند. به عبارت دیگر دارای علائم هشدار دهنده به منظور شناسایی توسط کارکنان می باشند. بیشترین خصوصیت هشدار دهنده معمول ، بوی ماده می باشد. با توجه به درجات مختلف توانایی افراد در تشخیص بوی مواد شیمیایی ، این خصوصیت می تواند یک علامت هشداری کافی و یا ضعیف برای درک ماده شیمیایی توسط افراد محسوب گردد. مقدار بوی منتشر شده از کمترین غلظت ماده شیمیایی به عنوان حد آستانه بویایی قلمداد می شود.
ایزوپروپیل الکل
ایزوپروپیل الکل به طور گستره ای به عنوان عامل آنتی سپتیک و ضد عفونی بکار می رود. این ماده بیشتر به منظور ضد عفونی نمودن دماسنج ها ، سوزن ها ، تجهیزات بیهوشی آور وسایر وسایل گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد.
روشهای کنترل مواجهه
کارکنان به منظور حفاظت از تماسهای مکرر و یا طولانی مدت پوست با ایزوپروپیل الکل ، باید از لباسهای مناسب مانند دستکش و شیلد صورت استفاده نمایند.
در جاییکه خطر پاشش و در نتیجه تماس ایزوپروپیل الکل به چشم وجود دارد، استفاده از عینکهای مقاوم در برابر این ماده الزامی است.
در صورتیکه لباس پرسنل به این ماده آغشته شود، لباس باید فوراً تعویض شده و تا زمانیکه کاملاً از این ماده پاک نشده است ، مورد استفاده مجدد قرار نگیرد. لباسهای آغشته به این ماده ، باید تا زمان تمیز نمودن، در ظروف بسته نگهداری شوند. کارکنان بخش رختشویخانه بیمارستان باید به ویژگی های مخاطره آمیز ایزوپروپیل الکل آگاهی داشته باشند.
پوستی که با این ماده آغشته شده است باید بلافاصله شسته شود.
به منظور خارج کردن بخارات ایزوپروپیل الکل از محیط کار، تهویه های مکنده به تعداد کافی تأمین و نصب شود.
سدیم هیپوکلریت (کلر)
کلر می تواند از طریق حلالهای هیپوکلریت سدیم تولید شود . کلر در برابر باکتری و ویروس مؤثر بوده و می تواند برخی از اسپورها را نابود نماید. میزان اثر بخشی این ماده در برابر باکتری ها ، ویروس ها و اسپورها به غلظت آن بستگی دارد.
موقعیت خطر
کلر به منظور ضدعفونی کردن تانک آب، لوله های آب، دستشویی و حمام مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین این ماده برای شستشوی سینک دستشویی، ضد عفونی کردن کف اتاق و به عنوان ماده سفید کننده در رختشویخانه کاربرد دارد. ترکیباتی که خاصیت پاک کنندگی داشته و حاوی کلر می باشند نباید با موادی که حاوی آمونیاک هستند، ترکیب شوند زیرا واکنش متقابل آنها منجر به تولید گاز سمی می گردد.
اثرات بهداشتی
هنگام استفاده از محلولهای تمیز کننده و سفید کننده، کلر به آهستگی از این محلولها رها شده و می تواند استنشاق شود. مواجهه مکرر با این ماده باعث آبریزش بینی ، سرفه ، خس خس ریه و سایر مشکلات تنفسی می گردد.
روشهای کنترل مواجهه
در مواردیکه احتمال تماس محلول باچشم کارکنان وجود دارد ، کارکنان باید با عینکهایی که مقاوم در برابر پاشش این محلول می باشند ، مجهز شوند. به منظور جلوگیری از احتمال تماس پوست با کلر مایع ، کارکنان باید از تجهیزات حفاظت فردی مناسب مانند دستکش ، شیلد صورت و ماسکهای تنفسی استفاده کنند. لباسهایی که با کلر آلوده شده ، تنها بعد از اینکه آلودگی از لباس برداشته شد ، مجدداً مورد استفاده قرارگیرند. پوستی که با کلر آلوده شده ، فوراً باید شستشو شود.
اقدامات کنترلی دیگر به منظور جلوگیری از مواجهه با این ماده شامل محصور کردن و استفاده از وسایل تهویه مکنده می باشد.
ید
ید یک ضدعفونی کننده عمومی است ومی تواند همراه الکل به منظور ضد عفونی کردن پوست مورد استفاده قرار بگیرد و یا با سایر مواد جهت کاربرد های دیگر ضد عفونی بکار رود .
مخاطرات بهداشتی
علائم مواجهه با ید ، شامل تحریک چشم و غشای مخاطی ، سردرد و مشکلات تنفسی میباشد (ACGIH 1986). ید کریستالی یا محلول های قوی ید ، ممکن است باعث تحریکات شدید پوست شده به طوریکه به راحتی از روی پوست برداشته نشده و باعث سوختگی پوست شود .
افرادی که در رختشویخانه کار میکند و یا تمیز کردن چنین لباسهایی را بر عهده دارند ، باید نسبت به ویژگی های مخاطره آمیز ید آگاهی یابند .
پوستی که با ید جامد و یا محلولهای حاوی ید آلوده شده است ، باید فوراً با صابون و ماده ضد عفونی کننده شستشو و با آب فراوان آب کشی گردد . کارکنانی که با این ماده به صورت جامد یا مایع سروکار دارند باید با آب و صابون و دترجنت ملایم دستان را قبل از خوردن غذا ، کشیدن سیگار و یا استفاده از سرویس دستشویی ، بشویند.
ترکیبات فنل
ترکیبات فنل به منظور ضد عفونی کردن کف ، دیوارها ، وسایل و ابزار بکار میروند.
اثرات بهداشتی وخیم فنل می تواند از طریق جذب پوستی، استنشاق و یا خوردن بوجود آید. این اثرات ممکن است شامل تحریک موضعی بافت و نکروز(مرگ سنج) ، سوختگی های شدید چشم و پوست، ضربانات نامنظم، اختلال در تنفس(خر و پف شدید در خواب)، تیرگی ادرار، تشنج ، کما ، سنکوپ و مرگ باشد.
روشهای کنترل مواجهه
کارکنان در هنگام کار با فنل باید به تجهیزات حفاظتی مجهز شوند . به منظور جلوگیری از احتمال تماس پوست وچشم با فنل مایع یا جامد و یا محلولهای حاوی فنل باید دستکش ، شیلد صورت ، عینکهای مقاوم در برابر پاشش و سایر پوشش های حفاظتی لازم ، در اختیار کارکنان در معرض قرار گیرد .
در صورت آلوده شدن لباسها با فنل ، کارکنان باید قبل از خارج شدن از بیمارستان لباس خود را تعویض نمایند .
لباس آلوده باید تا زمانیکه اقدامات لازم برای پاکسازی فنل از لباس انجام میشود ، در ظروف در بسته نگهداری شوند . پوستی که به فنل آلوده شده است باید فوراً با صابون و یا دترجنت ملایم شستشو شده و با آب ، آبکشی گردد.
کشیدن سیگار و خوردن غذا در جاییکه فنل بصورت مایع یا جامد استفاده و یا ذخیره میشود ، مجاز نمی باشد .
کارکنانی که با فنل به صورت جامد یا مایع و یا محلولهای حاوی فنل ، سروکار دارند باید دستانشان را قبل از کشیدن سیگار و خوردن غذا و یا استفاده از سرویس دستشویی با صابون ویا دترجنت ملایم شسته و با آب آبکشی نمایند.
اقدامات دیگر به منظور کنترل مواجهه با فنل شامل محصور کردن فرآیند ، استفاده از تهویه مکنده موضعی و وسایل حفاظت فردی می باشد.
گلوترآلدئید
گلوترآلدیید جزء ضدعفونی کننده هایی است که تأثیرات بسزایی در ضدعفونی ابزار به روش سرد دارد.
گلوترآلدیید در واحدهای فیزیولوژی وابسته به ریه ، در ایستگاههای پرستاری و در آزمایشگاه تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرد . گلوترآلدیید به عنـوان یک ماده ضد عفونی کننده ، برای تمیـز کردن قطعـات دهانی ، در لوله ها و بطری های ساکشن ، تجهیزات مورد استفاده برای درمان گوش و حلق کاربرد دارد.
اثرات بهداشتی
گلوترآلدیید ممکن است از راه استنشاق ، گوارش وتماس پوستی جذب بدن شود. تماس شدید پوست با این ماده باعث اگزمای آلرژیکی شده و همچنین باعث ایجاد اثراتی بر سیستم عصبی می شود.
روشهای کنترل مواجهه
به منظور جلوگیری از استنشاق این ماده توسط کارکنان می بایست اقدامات مناسبی انجام گیرد. کارکنان در معرض بمنظورجلوگیری از تماس گلوترآلدیید با چشم باید از عینکهایی که در برابر پاشش آن مقاوم است ، استفاده نمایند. همچنین کارکنان باید به منظور جلوگیری از تماس پوست با گلوترآلدیید به لباسهای حفاظتی مجهز شوند.
اگر لباسها با گلوترآلدیید آلوده شوند، باید فوراً تعویض شده و تا قبل از پاکسازی مورد استفاده مجدد قرار نگیرند.
کارکنانی که در رختشویخانه کارمی کنند و یا تمیز کردن چنین لباسهایی را برعهده دارند باید در زمینه ویژگیهای مخاطره آمیز گلوترآلدیید آگاهی یابند. پوستی که با گلوترآلدیید آلوده شده باید فوراً شسته شود.
فرمالدئید
NIOSH فرمالدیید را به عنوان یک سرطانزای شغلی معرفی می نماید . فرمالدیید برای استریل کردن بعضی از وسایل اما نه بعنوان یک ضد عفونی کننده عمومی ، مورد استفاده قرار میگیرد زیرا بسیار خورنده می باشد. این ماده در آزمایشگاهها به عنوان محافظ و تثبیت کننده بافت و در بخش آماده سازی و واحدهای دیالیز به عنوان ماده استریل کننده مورد استفاده قرار می گیرد .
اثرات بهداشتی
اثرات حاد
پاشش محلول فرمالین در چشم می تواند باعث جراحات شدید و آسیب قرنیه شود. غلظت های پایین فرمالدیید در حدppm 5 -1/0 منجـر به اشک ریزش و سوختـگی چشم و نیز تحریک قسـمت فوقانی راهـهای تنفسی می شود.
غلظت های بالاترppm20- 10 باعث سرفه ، تنگی نفس ، افزایش ضربان قلب و احساس فشار در سر میشود .
مواجهه باغلظت های ppm100-50 ادم ریوی ، پنومونی ومرگ را در پی خواهد داشت .
اثرات مزمن
مواجهه مکرر با فرمالدیید می تواند در بعضی از افراد ایجاد حساسیت نماید . این حساسیت ممکن است روزها ، هفته ها و یا ماهها بعد از اولین مواجهه اتفاق بیافتد. افراد حساس ، تجربه هایی از تحریک چشم و قسمت فوقانی دستگاه تنفس یا واکنش های آسماتیک را دارند و غلظت هایی که منجر به ایجاد این علائم و واکنشها میشود بسیار کمتر از غلظتهایی است که چنین علائمی را در سایر افراد که حساسیت ندارند ایجاد می نماید . واکنشها ممکن است به آرامی با افزایش خارش ، خس خس ریه و تنگی نفس شروع شوند.
فرمالـدییـد در بسیـاری از مطالعات ، عامل موتاژن بوده و باعث سرطان بینی و سایر سرطان ها در حیوانات آزمایشگاهی شده است.
استاندارد ها و توصیه ها
حد مجازOSHA برای این ماده در یک شیفت ۸ ساعته معادل میانگین زمانی ppm1 ، با غلظت سقفی ppm2 برای مواجهه کوتاه مدت ۱۵ دقیقه می باشد .( ۱۰۴۸٫ ۱۹۱۰ CFR29).
این سازمان توصیه می کند که به منظور کاهش مواجهه شغلی به سمت حدودهای پایین تر، کنترل های مهندسی و روشهای صحیح انجام کار ، باید مورد توجه قرار گیرد.
حد آستانه بویایی فرمالدیید حدود ppm8/0 می باشد ، مواجهه کوتاه مدت توانایی کارکنان را برای تشخیص آن کاهش می دهد ، بنابراین خصوصیت بو نمی تواند به عنوان عامل هشدار دهنده معتبر برای وجود فرمالدیید محسوب شود.
کنترل های مهندسی
کنترل مهندسی زیر برای به حداقل رساندن مواجهه با فرمالدیید توصیه می گردند:
- در سرتاسر ایستگاه کار با فرمالین و یا نگهداری نمونه ها در فرمالین باید تهویه موضعی نصب گردد.
- به منظور سهولت و ایمنی بیشتر در مواجهه با فرمالدیید ، حتی مقادیر کم فرمالدیید خریداری شده نیز باید در ظرف های پلاستیکی خریداری و نگهداری شوند.
- کف شوی اتاق باید مجهز به دریچه باشند.
- به منظور پیشگیری از شرایط اورژانس ناشی از ریخت و پاش فرمالدیید ، باید کیسه های جاذب مخصوص در دسترس باشد.
تجهیزات حفاظت فردی
از تماس پوستی و چشمی با فرمالدیید باید جلوگیری شود. سازمان NIOSH برای کارکنانی که با فرمالدیید در تماس می باشند ، استفاده از وسایل حفاظت فردی شامل : دستکش ، شیلد صورت ، پیشبند و ماسک فشار مثبت را توصیه می نماید . در مواردی که احتمال ریختن یا پاشش فرمالـدیید وجود دارد ، استفاده از چکمه الزامی است. هنگامیکه امکان تماس دست با فرمالدیید وجود دارد باید از دستکش های حفاظتی مناسب استفاده شود . (دستکش های لاتکس بسیار ضعیف می باشند.)
پایش پزشکی
آزمایشات قبل از استخدام به منظور ارزیابی شرایط راههای تنفسی ، کبد و پوست کارکنانی که در معرض فرمالدیید قرار خواهند گرفت ، باید انجام شود. همچنین باید پایش دوره ای به منظور شناسایی هرگونه علائم مرتبط با حساسیت پوستی و ریوی یا تأثیرات ناشی از مواجهه با فرمالدیید روی کبد انجام گردد.
جیوه
جیوه عنصری است که در دمای اتاق بشکل مایع می باشد.
جیوه در بسیاری از تجهیزات بیمارستانی استفاده می شود. از جمله دماسنج، همچنین جیوه در آمالگام دندانپزشکی
موجود می باشد. مواجهه با جیوه در بیمارستان معمولاً در نتیجه پاشش های اتفاقی آن به وجود می آید.
اثرات بهداشتی
اگرچه اصلی ترین راه ورود جیوه به بدن از طریق استنشاق آن می باشد، اما این عنصر می تواند از طریق پوست
نیز جذب گردد.
مواجهه کوتاه مدت با جیوه باعث تحریکات شدید تنفسی، اختلالات گوارشی و صدمات ادراری می شوند.
یکی از خصوصیات مهم جیوه تبخیر شدن آن در دمای اتاق می باشد. به طوریکه اگر جیوه ای که ریخته شده فوراً تمیز نشود ، می تواند در فرش ، کف و سایر سطوح مانند : سینکهای منفذ دار آزمایشگاه ها و پیشخوان ها تجمع یابد. بنابراین عدم آگاهی کارکنان به این خصوصیت جیوه ، موجب افزایش مواجهه می شود.
روشهای کنترل مواجهه
کنترل های مهندسی
یکی از مهمترین اقدامات مهندسی جهت کنترل آلودگی جیوه استفاده از سیستم تهویه می باشد که باعث زدودن سریع جیوه از هوا می شود . طراحی ، نصب و نگهداری سیستم های مکنده باید به گونه ای باشد که از تجمع و یا گردش بخارات جیوه در اتاق کاری جلوگیری نمایند.
تجهیزات حفاظتی
هنگامیکه امکان تماس و مواجهه با جیوه موجود است ، حتی هنگام تمیز کردن پاشش های جیوه ، تجهیزات حفاظتی یکبار مصرف مانند : کفش پوش ، دستکش حفاظتی ، ماسکهای تنفسی مخصوص بخارات جیوه ، روپوش و هود باید مورد استفاده قرار بگیرد.
روشهای انجام کار
جیوه ریخته شده باید سریعاً توسط وکیوم های تمیز کننده مخصوص جیوه ، تجهیزات حفاظتی یکبار مصرف و محلول های آبی بر طرف کننده آلودگی جیوه ، پاک شوند.
تمام مکان هایی که از طریق پاشش جیوه آلوده شده است ، باید به وضوح مشخص شوند تا دراسرع وقت اقدامات لازم به منظور برطرف نمودن آلودگی انجام شوند. اگر مقدار پاشش زیاد است، بیمار و سایر افراد بخش باید از آن فضا به بیرون انتقال داده شوند.
پایش پزشکی
هرگونه اطلاعات حاصل از تماسهای پیشیـن کارکنان با جیوه مانند آزمایش های مربوط به راههای تنفسی ، پوست ، سیستم عصبی و کلیه باید برای کارکنانی که ممکن است در معرض جیوه قرار بگیرند ، انجام گرفته و نتایج آن ثبت شود . پایش ادرار کارکنانی که به صورت معمول و یا تصادفی با جیوه عنصری مواجهه دارند به منظور کنترل مقدار جیوه در ادرار آنها ضروری می باشد.
حلالها
موقعیت خطر
واژه حلال شامل تعدادی زیادی از مواد شیمیایی می شود که در آزمایشگاه مورد استفاده قرار می گیرد.
اثرات حاد
بسیاری از حلالها بعنوان عامل تضعیف کننده سیستم اعصاب مرکزی باعث اختلالاتی چون سردرد ، استفراغ ، ضعف ، سرگیجه و… می شوند . همچـنین حلالها باعث تحریک چشـم ، پوست و بخش فوقانی راههای تنفسی می شوند . تماس طولانی مدت با حلالها منجر به ازبین رفتن چربی واز دست رفتن آب پوست می گردد.
اثرات مزمن
مواجهه طولانی مدت با برخی از حلالها با سرطان زایی ، اثرات ناباروری ، مشکلات قلبی عروقی و ایجاد اختلال در کبد ، کلیه ، سیستم اعصاب مرکزی و سیستم خونساز مرتبط می باشد.
روشهای کنترل مواجهه
جایگزینی
با توجه به مشخصات و ویژگیهای حلالها می توان از حلالی که مخاطرات کمتری را ایجاد می نماید، استفاده نمود.
کنترل های مهندسی
از جمله روشهای ارجح برای کنترل مواجهه با حلالها در آزمایشگاه ، استفاده از سیستم های تهویه موضعی و محصور نمودن منبع بخارات حلال میباشد. همچنین هنگام انتخاب هر گونه اقدام مهندسی ، علاوه بر سمیت حلال باید به خصوصیات اشتعال و انفجار آنها نیز توجه نمود.
تجهیزات حفاظتی
دستکش های محافظ از جذب حلالها از طریق پوست جلوگیری می نمایند . ماسک تنفسی ، پیشبند چرمی ، عینک و کفش در مدت انجام عملیات خاص و یا هنگام پاک کردن حلالهای ریخته شده مورد نیاز می باشد.
روشهای انجام کار
تمامی کارکنان باید جهت شناسایی علائم ناشی از مواجهه با حلالها ، پرهیز از خوردن غذا در محیطی که پتانسیل آلودگی دارد ، کارکردن با حلالها تنها در زیر هودهای مکنده و پیروی از روش های کاری که برای حلالهای خاص توصیه شده است، آموزش داده شوند.
پایش پزشکی
اطلاعاتی که مربوط به تماس های پیشین با حلالها می باشد مانند آزمایش های مربوط به پوست، کلیه، کبد وسیستم های عصبی و خون باید برای کارکنانی که ممکن است در معرض حلالها قراربگیرند انجام گرفته و نتایج آن ثبت شود آزمایشهای مربوط به عملکرد کبد و کلیه آزمایش شمارش کامل سلولهای خون باید برای کارکنان انجام گیرد.
پسماند گازهای بیهوشی
منبع اولیه گازهای هوشبری در بیمارستان نشت گازها از تجهیزات بیهوشی می باشد . نیتروزاکساید (Nitrousoxid) ، ان فلوران (enfurane) ، هالوتان (halotane) و ایزوفلوران (isoflurane) از جمله گازهای بیهوشی آوری می باشند که به طور وسیع در بیمارستان ، مورد استفاده قرار می گیرند.
درموارد زیر امکان مواجهه پرسنل با این گازها فراهم می شود :
- هنگام اتصال و یا بازرسی سیستم ممکن است گاز به فضای اتاق نشت نماید.
- ممکن است اضافه گاز از ماسک بیمار به بیرون تراوش نماید.
- بیمار ممکن است گاز را به داخل اتاق بدمد.
- ممکن است نشت گاز از سیستم انتقال بیهوشی به داخل اتاق روی دهد.
- ممکن است سیستم پاک کننده تجهیزات هوشبری درست کار نکند و یا اصلاً مورد استفاده قرار نگیرد.
مواجهه پرسنل بخش ریکاوری با گازهای هوشبری از طریق بازدم بیماران پس از عمل جراحی بوده و از مشکلات مرتبط برای پرسنل این بخش می باشد. اکسید ازت ، هالوتان و متوکسی فلوران ، برای مدتی ( از چندساعت تا چند روز) پس از انتقال گاز بیهوشی در روند جراحی به بیمار، در بازدم بیمار و همچنین بازدم کادر اتاق جراحی یافت شده است (c 1977 NIOSH). این موضوع می تواند به عنوان یک مخاطره ویژه برای سلامتی کادر اتاق های ریکاوری (با گردش و پذیرش بالای مریض) ، محسوب شود.
اثرات بهداشتی
اثرات حاد
مواجهه کارکنان با مقادیر بالای گازهای هوشبری می تواند موجب احساس علائمی مشابه آنچه در بیماران بیهوش شده ، رخ می دهد شامل : احساس خواب آلودگی ، کج خلقی و زود خشمی ، افسردگی ، سردرد ، سرگیجه ، خستگی و اختلال در داوری و قضاوت و عدم همکاری شود . با توجه به اینکه این اختلالات رفتاری ممکن است روی میزان موفق بودن جراحی و نیز سلامت کادر اتاق عمل تاثیر گذارد ، می تواند موضوع بسیار نگران کننده ای باشد.
اثرات مزمن
در مطالعات اپیدمیولوژیکی به افزایش بروز سرطان در جنین ، بیماریهای کلیه ، کبد و سرطان در میان گروهی از مردان که در اتاق های جراحی کار می کنند ، اشاره شده است .
اثرات ناباروری
در سال ۱۹۷۵ آقای کوهن و همکارانش (۱۹۷۵Cohen et al.) مطالعه ای در خصوص افزایش خطر سقط جنین خود بخودی در میان زنان متخصص بیهوشی ، پرستاری بیهوشی و سایر پرسنل پزشکی که در طول دوران بارداری یا قاعدگی در اتاقهای عمل کار می کنند انجام دادند . نتایج مطالعه خطر افزایش اختلالات مادرزادی در میان نوزادانی که زنده به دنیا می آمدند را نشان داد .
کنترل های مهندسی
تجهیزات باید از نظر احتمال هر گونه نشتی ، طراحی نادرست یا شکاف و شکستگی در لوله بهطور منظم مورد بازرسی و پایش قرار بگیرند. در بعضی از اوقات عامل نشت گاز به داخل اتاق ، وجود نقص در اتصالات و به هم فشرده شدن لوله ها می باشد.
- نصب سیستم تهویه مطبوع با حداقل ۲۰ تعویض هوا در ساعت (هوای تازه)
- نصب سیستم پاک کننده برای جمع آوری نشتی گازهای هوشبری
- استفاده جریان های پایین گازهای بیهوشی
تجهیزات حفاظتی
در صورتیکه اقدامات مهندسی به منظور کنترل مواجهه با گازهای هوشبری به طور مناسب انجام شود ، استفاده از تجهیزات حفاظت فردی ضروری نمی باشد.
روش انجام کار
کارکنان اتاق عمل از طریق اتصال صحیح سیستم پاک کننده به تجهیزات بیهوشی، بستن شیر ورودی گاز(هنگامیکه بیمار به دستگاه متصل نمی باشد) و اطمینان از فیت بودن کامل ماسک به صورت بیمار، می توانند خود را از مواجهه بیشتر با گازهای هوشبری محافظت نمایند.
برنامه های آموزشی
کارکنانی که در مواجهه با گازهای هوشبری قراردارند می بایست به منظور تشخیص ، شناخت ، کنترل و کاهش خطرات ایمنی و بهداشتی ناشی از مواجهه با گازهای فوق آموزش های لازم را دریافت نمایند.
پایش پزشکی
داشتن تاریخچه پزشکی کامل کارکنانی که با گازهای هوشبری مواجهه داشته اند ، ضروری می باشد. این تاریخچه باید حاوی اطلاعاتی از تاریخچه ژنتیکی ، فامیلی ، تاریخچه شغلی و نتایج حاصل از باروری کارکنان زن یا مرد باشد. اطلاعات اولیه کارکنان باید برمبنای آزمایش های مربوط به هپاتیت ، سیستم ادراری و خونی به دست آید. همچنین کارکنان در معرض ، باید در ارتباط با عملکرد کلیه و کبدشان مورد پایش قرار بگیرند.
بدون دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید