بنام خداوند خوبی ها
در این تایپک ، به مطلبی کوتاه از خدمات بهداشت روان در بلایا اشاره خواهیم کرد . میتونید در ادامه همین مطلب فایل پاورپوینت ده صفحه ای از این مبحث رو به رایگان دریافت کنید…
خدمات بهداشت روان در بلایا
بلایای طبیعی سالانه منجر به مرگ،معلولیت جسمی و روانی و تغییر روند و مسیر زندگی میلیون ها نفر و صدمات مالی شدید برای افراد ودولت ها می گردند.کمک ها و امداد ها از سایر نقاط کشور و سایر نقاط دنیا به دنبال وقوع زلزله به سرعت به منطقه آسیب دیده ارسال می گردد.کمک های بهداشتی یکی از مهم ترین و اولین امداد هایی است که به مناطق فاجعه زده میرسد.هر چند تا سال های اخیر سیاست گذران بهداشتی در برابر وقایع آسیب زا کمتر به عوارض روان شناختی می پر داختند،طی سال های اخیر اهمیت رسیدگی سریع و به هنگام به واکنش های روانی افراد آسیب دیده در طی زلزله بر متولیان بهداشت محرزشده و به همین دلیل پرداختن به واکنش های روانی بازماندگان به هدف عادی سازی واکنش ها و جلوگیری از بروز عوارض دیر پا که منجر به افت کیفیت زندگی و کاهش کار آیی افرادمی گردد،از اهم اهداف فعالیت های متخصصین و کارشناسان بهداشت روان اعزامی به مناطق آسیب دیده محسوب می شود.
خدمات بهداشت روانی
بهداشت روانی: حالتی از رفاه که درآن فرد توانایی هایش را باز می شناسد و قادر است با استرس های معمول زندگی تطابق حاصل کرده از نظر شغلی مفید و سازنده باشد و با دیگران مشارکت و همکاری داشته باشد .مهمترین اختلالات روانی ناشی از وقوع بلایا شامل واکنش استرس ، اختلال استرس پس از ضربه و اختلال انطباق می‌باشد. بیش از وقوع بلا مهم ترین واکنشی که در بین افراد جامعه دیده می‌شود واکنش انکار است حساسیت زائی در بین افراد جامعه و احیاناً مسئولین نسبت به تهدید جدی عوامل خطر باعث ایجاد این واکنش می شود شناسایی و مقابله با این واکنش به عهده همه دست اندرکاران بخصوص معاونت بهداشتی است . بر اساس آمار ۴۰ – ۳۰ درصد کسانی که تحت تاثیر یک بلا قرار می‌گیرند به بیماریهای روانی دچار میشوند.
حمایت روانی در بلایا چیست ؟
فرایندی است که درراستای تامین سلامت روانی آسیب دیدگان سوانح انجام می گیرد تا به آنها کمک کند به طور موثر خود را با فشار های روانی ناشی از سوانح سازگار نمایند و با افراد خانواده و محیط خود ارتباط مناسب برقرارکنند .
واکنش روانی افراد در بلایا
پس از هر سانحه یا بلا افکار واحساسات و یا رفتار هایی در بین افراد بازمانده ای که آسیب دیده و یا شاهد صحنه ای دردناک بوده اند جریان پیدا می کند .وجود این واکنش ها در هفته های اولیه وقوع بلایا امری طبیعی است و به معنی وجود بیماری روانی در آنها نیست.این علایم واکنشی طبیعی به یک حادثه کاملاغیر معمول است ودر بسیاری از موارد در طول زمان تخفیف می یابدو از بین می رود.
واکنش های روانی افراد در مراحل مختلف بلایا
مرحله تماس یا ضربه : این مرحله در چند دقیقه پس ازحادثه بروز می کند و غالبا گذرا و کوتاه مدت است.
مرحله واکنش یا قهرمان گرایی: در ساعات اولیه حادثه بروز می کند و افراد احساس می کنند باید کاری انجام دهند و بطور داوطلبانه در امداد رسانی شرکت می کنند.
مرحله امیدواری وفراموشی غم: یک هفته تا چند ماه پس ازحادثه بروزمی کند وهمزمان با رسیدن نیروهای کمکی افراد امیدوار شده و به یک حالت ارامش نسبی می رسند .
مرحله مواجهه با واقعیت: ۲ الی ۳ ماه پس از وقوع حادثه بروز میکند و افراد تازه متوجه وسعت خسارات میشوند.
مرحله تجدید سازمان: ۶ ماه تا یک سال پس از وقوع حادثه بروز می کند و افراد شروع به بازسازی روانی وبازسازی زندگی خود میکنند .
گروه هاى آسیب پذیر در بلایا کدامند؟
بلایا بر افراد اثر یکسانی ندارند و برخی نسبت به دیگران آسیب پذیری بیشتری دارند. کودکان ، زنان ، سالمندان و همچنین معلولین و کسانی که تنها زندگی می کنند یا منابع حمایتی و مالی کمتری دارند و افراد بی سواد وکسانی که دسترسی به اطلاعات ندارند احتمال دارد در هنگام وقوع بلایا دچار عوارض روانی بیشتری شوند .
علایم اختلالات روانی در افراد آسیب دیده کدامند؟
- اضطراب : احساس نگرانی ، دلهره ودلشوره ، انتظار وقوع حوادث بد در اینده همراه با علایم جسمانی مانند : طپش قلب ، تنگی نفس ، لرزش تعریق ، احساس کوفتگی و فشار عضلانی ، کاهش تمر کز حواس و بی خوابی از علایم اضطراب است .
- افسردگی: احساس غمگینی و بی علاقگی به زندگی ، ناامیدی ، لذت نبردن از زندگی ،آرزوی مرگ و در موارد شدید افکار یا حتی اقدام به خود کشی،بی اشتهایی ، کندی در فکر وحرکت یا بر عکس بی قراری حرکتی و بی خوابی از علایم افسردگی است .
- تحریک پذیری و عصبا نیت زیاد
- تجربه مجدد حادثه : به این صورت که انگار دوباره حادثه اتفاق می افتد .این علامت می تواند در خواب یا بیداری اتفاق بیافتد ودر برخی موارد شخص به شکلی عمل کند که انگار در همان موقعیت قرار دارد .
- علایم جسمانی مبهم بدون وجود بیماری جسمانی
علایم اختلالات روانی شدید :
- توهم یعنی درک محرکی که وجود خارجی ندارد .
- هذیان یعنی فکرهای غلطی که با فکر و فرهنگ اطرافیان متفاوت بوده و با استدلال نیز اصلاح نشود .
چه کسانی را باید به پزشک مرکز ارجاع فوری داد ؟
- کسانی که قصد آسیب رساندن به خود را دارند ویا منشاء مزاحمت برای دیگران هستند .
- کسانی که شدت مشکلات عصبی روانی آنها به حدی است که اظهار می کنند نمی توانند رنج آن را تحمل کنند ویا در انجام امور روزمره خود ناتوانند .
- کسانی که دچار علایم بیماری روانی شدید شده اند.
- کسانی که تجربه مجدد حادثه در آنها پس از یک ماه هنوز ادامه دارد .
- کودکانی که دچار پسرفت شده اند.
حمایت های اولیه روانى – اجتماعى براى آسیب دیدگان بلایا
- با آسیب دیدگان ارتباط صحیح برقرار کنند .
- در انتقال مصدومین جسمانی به بیمارستان عجله نکنند .
- به افراد اطلاعات صحیح بدهند .
- افراد را از دیدن جنازه عزیزانشان محروم نکنند .
- استراحت شبانه ضروری است. مردم را تشویق کنند سر و صدای شبانه را کم کنند
- برای آرامش بخشیدن به افراد از باو رهای دینی آنها کمک بگیرند.
- افراد را تشویق کنند در مراسم تشیع جنازه و نماز میت شرکت کنند
- سعی نکنند افراد را به زور از محل سکونت خود دور کنند.
- مانع تجمع داغ دیدگان نشوند. عزاداری عمومی به آرامش روانی آسیب دیدگان کمک می کند .
- داغدیدگان را به شرکت در فعالیت های اجتماعی ، ورزشی و باز سازی تشویق کنند .
- در صورت وقوع درگیری جلو گیری از دعوا و جر وبحث مفید است .
- در صورتی که متوجه شدند فردی به علت فشار روانی به مواد مخدر روی آورده او را از این کار منع کنند.
- در صورتی که علایم اختلالات روانی در افراد مشاهده شد آنها را به تیم حمایت روانی- اجتماعی معرفی کنندولی صراحتا عنوان نکنند که او روانی شده .
باید ها:
- به افراد کمک کنیدتا نیازهای پایه و اولیه خود مانند غذا،سرپناه و خدمات پزشکی را تامین کنند. اطلاعات درست و آسانی به افراد در مورد چگونگی رفع این نیاز هابدهید(فراهم کردن امنیت و حمایت.)
- به افرادی که تمایل دارند در موردحادثه اتفاق افتاده و احساساتشان با شما صحبت کنند،گوش دهید(فراهم کردن آسودگی و آرامش.)
- با افراد مهربان و دوستانه رفتار کنید، حتی اگر که آن ها شمارا نپذیرند (فراهم کردن آسودگی).
- اطلاعات درست ودقیقی در مورد حادثه و آسیب و اقداماتی که در حال انجام است ارایه دهید.این کارمی تواند به دیگران کمک کند که شرایط را بهتر بفهمند(کمک به آسودگی).
- به افراد کمک کنید تا با دوستان وآشنایانشان ارتباط بر قرار کنند(ارتباط با دیگران).
نباید ها:
- بازماندگان را مجبور نکنیدکه در مورد داستان خود و اتفاقاتی که پیش آمده به خصوص در مورد جزییات ماجرا صحبت کنند.چرا که ان کار ممکن است سبب کاهش خونسردی و آرامش افرادی گردد که تمایل ندارند جزئیات زندگی خود را برای دیگران بازگو کنند.
- به افراد اطمینان بی مورد ندهید مثلا نگویید<<همه جیز خوب خواهد شد>> و یا<<حداقل شما زنده ماندید>> بیان این جملات سبب کاهش آرامش افراد می گردد.
- به افراد نگویند که در حال حاضر چه باید انجام دهند،یا چگونه فکرکنند،یا چه احساسی داشته باشند و یااینکه قبلا چه کاری باید کنند. این کار باعث کاهش خودکار آمدی و افزایش احساس گناه می شوند.
- قولی ندهید که قابل اجرا نیست.قول هایی که اجرا نشوند منجر به کاهش امیدواری در فرد می شود.
موفق باشید
بدون دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید