ورمی کمپوست ، یک نوع کود آلی و غنی از مواد غذایی است که به وسیله گونه ای خاص از کرمهای خاکی به نام ایزینیا فتیدا EiseniaFoteida تولید می شود . ورمی کمپوست ، مجموعه ای از فضولات کرم به همراه مواد آلی تجزیه شده است که برای گیاه ارزش غذایی فراوانی دارد . عناصر غذایی موجود در این کود ، کاملاً برای گیاه قابل جذب بوده و به طور مستقیم ، جذب ریشه گیاه می شود .
فرآیند کلی تولید ورمی کمپوست
هنگامی که کرمهای خاکی به بسترهای پرورشی اضافه می‌شوند با خوردن محتویات زائدات آلی، آنها را تجزیه و دگرگون می‌نمایند.
فرآیند هضم این کرمها به تغییر سریعتر مواد منتهی شده و کمپوست تثبیت می‌شود. این فرآیند را می‌توان به چهار مرحله تقسیم نمود. در مرحله اول میزان انواع باکتری‌ها بسیار زیاد است در مرحله دوم انواع قارچ‌ها شروع به رویش می‌نمایند و در مرحله سوم انواع حشرات خاکزی در بستر رو به افزایش می‌نمایند و در پایان جمعیت کرمهای خاکی غالب شده که در این مرحله کمپوست عاری از هرگونه عامل پاتوژن، بذر علف هرز و یا حشره‌ای می‌باشد به عبارت دیگر کرمهای خاکی همانند یک پالایشگاه بیولوژیک، کود اولیه را تصفیه نموده و در حین این عمل بر جمعیت باکتری‌های تثبیت کننده ازت و فسفر افزوده می‌شود. نتیجه این عمل دستیابی به ورمی کمپوستی با کیفیت بالایی است که با بالاترین استانداردهای جهانی برابری میکند.
فعالیت های بیولوژیک کرم ها
کرمها با ایجاد دالانهایی به قطر ۱ تا ۱۰ میلیمتر تراکم خاک را کاهش می‌دهند. بطوری که در خاکهایی که فعالیت کرمهای خاکی مشهود باشد خلل و فرج خاک ۸ الی ۳۰ درصد بیشتر از خاکهای فاقد این جانداران است. همچنین سرعت نفوذ آب بین ۲ تا ۱۰ برابر بیشتر و ظرفیت نگهداری آب در خاک نیز افزایش می‌یابد.
کرمها می‌توانند اکسیژن را از هوا جذب کرده و آن را برای جامعه گیاهی موجود درون روده خود تامین نمایند؛ بنابراین موجب بروز فرآیندهای هوازی گوناگونی در تثبیت زباله و از بین بردن عوامل بیماری‌زای خاک می‌شوند همچنین با مصرف و هضم میکروارگانیزمهای بیماری‌زای گیاهی و در نهایت آزاد کردن عناصر غذایی موجود در این میکروارگانیزم‌ها به تغذیه گیاه کمک می‌نمایند.
یکی دیگر از فعالیت‌های بیولوژیک کرمها افزایش میزان باکتری‌های مفید خاک بوده که بطور طبیعی جزء فلور روده آنها می‌باشند بدین ترتیب کرمهای خاکی مدیران ایده آلی برای تولید و پرورش باکتری‌های هوازی مفید از دسته ازتوباکترها هستند که ازت را تثبیت و فسفر را برای گیاه قابل دسترس می‌سازند. کرمهای خاکی با تامین شرایط ایده آلی از غذا، رطوبت و هوا برای باکتری‌های تثبیت کننده ازت، نیتروژن را افزایش می‌دهند؛ بنابراین گیاهان می‌توانند بدون استفاده از هر گونه افزودنی مصنوعی نیتروژن به بار بنشینند
مرفولوژی کرمهای خاکی
کرمهای خاکی دارای بدنی کشیده بند بند فاقد استخوان دارای کوتیکول حامل تارها و دستگاه گوارش لوله مانند که به مجرای دفعی ختم می‌شود هستند.
این جانور اغلب دو جنسی هستند و هنگام بلوغ بر روی اپیدرم آنها یک منطقه متورم ظاهر می‌شود که آن را کمربند تناسلی گویند این قسمت پیله‌ای ترشح میکند که تخمها را در بر می‌گیرد.
کرمهای خاکی فاقد مرحله مشخص لاروی بوده و نوزدان آنها پس از خروج از تخم و پیله رفته رفته بالغ می‌شوند….
توضیحات کامل رو همراه با عکس های مربوطه میتوانید از فایل زیر دریافت کنید.
فایل شامل ۳ مجموعه پاورپوینت جدا هست .
بدون دیدگاه
دیدگاه خود را بنویسید